Korkuyu Beklerken Özet Ve Konusu & Oğuz Atay
Oğuz Atay tarafından yazılmış olan sekiz kısa hikayeden oluşan Korkuyu Beklerken, Edebiyatımızın postmodern eserlerinden biridir. Korkuyu beklerken konusu, yalnızlıkla dolu bu hikayelerde ironi, eleştiri ve mizahla yoğurulmuş, herkesin kendisinden bir şeyler bulabileceği olaylar yaşanmaktadır.
İçerik Haritası
- Korkuyu Beklerken
- Korkuyu beklerken konusu
- Korkuyu beklerken özet?
- Oğuz atay korkuyu beklerken yorum?
- Korkuyu Beklerken ne anlatıyor?
- Oğuz atay korkuyu beklerken konusu bakımından türü nedir?
- Korkuyu beklerken kimin eseri?
- Korkuyu beklerken kaç sayfa?
- Korkuyu Beklerken roman mı?
Korkuyu Beklerken Özet
Oğuz Atay’ın ilk defa 1975 yılında yayınlamış olduğu Korkuyu Beklerken, yazarın farklı zamanlarda yazıp sonrasında tke başlık altında topladığı sekiz farklı öyküyü anlatmaktadır. Sekiz öykünün her birinde farklı bir üslup ve anlatım kullanılmıştır. Kitaba adını veren hikayenin kısa özeti ise şöyle:
Kaygılı ve ürkek bir adam olan ana karakterimiz bir gün eve girdiğinde mutfak rafında isimsiz bir mektup bulur. Mektup kahramanın daha önce aşina olmadığı bir dilde yazılmıştır. Endişelenen ana kahraman ölü dil uzmanı olan bir akradaşına bu mektubu göstererek içerisinde ne yazmış olduğunu öğrenmek ister.
Arkadaşı mektubu görüdüğünde, mektubun gizli bir mezhebe ait olabileceği ihtimali üzerinde durur ancak mektupta ne yazıldığını anlamamıştır. O da uzman bir arkadaşına giderek mektubu çözmeye karar verir. En sonunda mektupta ‘Bu mektubu okur okumaz asla evden çıkmayınız’ yazdığını öğrenirler.
Ana kahramanımız mektubun içeriğini öğrendiğinde dalga geçer ve ciddiye almaz. Ancak zaman geçtikçe düşünceler zihnini yer bitirir. Herkese birkaç aylığına tatile çıktığını söyleyerek kendini eve kapatır. Bir süre sonra tek düşünebildiği şey o mektup olur. Bir süre sonra kahramanımız açıkmaya başlar. Yiyecek ve içecekler tükenmeye başlamıştır üstelik faturayı ödemediği için telefon bağlantısı da kesilmiştir.
Açlıktan bayılmak üzere iken zil çalar ve yakınlardaki marketin çırağı broşür getirir. Kahramanımız, bundan sonraki siparişlerini çırak ile beraber verir. Açlık sorununu böylece çözmüştür ancak bu sefer de yalnızlıktan kafayı yemenin eşiğine gelir. Bundan sonra para sıkıntısı çekmeye başlar ve artık sipariş veremez olur. Yine açlık sınırına geldiği anda, bankadan kendisine bir ikramiye çıktığını öğrenir. Bu ikramiye ile bol bol içecek ve yiyecek alır.
Zaman geçtikçe kahramanımız her şeyi unutmaya karar verir. Teyzesini ziyaret ederek evlenmek istediğini söyler. Bu süreçte eve hiç uğramaz. Bir gün yolu düştüğünde ise evi yıkılmış bir halde bulur. Teyzesinin bulduğu bir kızla nişanlanır. Ancak bı kız ile aralarında duygusal bir bağ oluşmaz. Bu durum kendisini daha da deliye döndürür.
Kahramanımız birçok çifte kendisine gelen mektuptan göndermeye başlar ancak bu çiftlerin hayatında hiçbir değişiklik olmadığını görünce kafayı yer. En sonunda polise her şeyi itiraf eder ancak polis kendisini takmaz.
Oğuz Atay Korkuyu Beklerken Yorum
Kitapta geçen mektup imgesi hepimizin hayatımız boyunca korktuğu şeyleri simgelemektedir. Hepimiz, kendi hayatlarımızda başkahraman rolündeyiz. Öykü türünde kitapları okumayı seviyorsanız ve Oğuz Atay’ı merak ediyorsanız, okumalısınız. Korkuyu beklerken yorum ve kitap incelemesi için lütfen diğer sayfamızı ziyaret ediniz.
Korkuyu Beklerken Ana Fikir Ve İncelemesi
Korkuyu beklerken ana fikir ve incelemesi için lütfen diğer sayfamızı ziyaret ediniz. Bir gün kendisine gelen bir mektup ile korkudan dışarıya çıkamayan bir adamın öyküsünü dinliyoruz Korkuyu Beklerken’de.
Oğuz atay korkuyu beklerken konusu bakımından türü nedir?
Oğuz Atay tarafındna yazılmış olan Korkuyu Beklerken, öykü derlemesi türünde yazılmıştır. İçerisinde Oğuz Atay’ın birkaç kısa öyküsü bulunmaktadır.
Korkuyu beklerken kimin eseri?
Korkuyu Beklerken adlı eser kime aittir? Korkuyu Beklerken, Oğuz Atay’ın eseridir.
Korkuyu beklerken kaç sayfa?
Korkuyu Beklerken kitabı 202 sayfadan oluşmaktadır.
Korkuyu Beklerken roman mı?
Korkuyu Beklerken, öykü derlemesi türünde yazılmış bir romandır.
